Maria Wielowieyska urodziła się 7 lutego 1936 roku we Lwowie. Do roku 1939 wraz z rodzicami i młodszą o rok siostrą mieszkała w Drohiczówce koło Zaleszczyk, w domu zakupionym przez jej dziadka - Tadeusza Cieńskiego (polityka i posła do sejmu galicyjskiego, senatora II RP). Jej rodzicami byli Anna (z domu Cieńska, ur. 1907) oraz Kazimierz Wielowieyski, który w 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej i zginął w Katyniu. Rodzice byli agronomami.
Pod koniec 1939 roku Anna Wielowieyska z córkami wyjechała z Drohiczówki i zamieszkała we Lwowie (przy ul. Sykstuskiej) u swojej matki. 13 kwietnia 1940 roku wraz z córkami została deportowane do Kazachstanu. Trafiły do posiołka niedaleko miejscowości Ajaguz. Deportowane zostały również 3 siostry Anny Wielowieyskiej. 25 marca 1942 roku, w efekcie zmiany sytuacji politycznej po wybuchu wojny między III Rzeszą a ZSRR, Annie Wielowieyskiej z córkami udało się opuścić miejsce deportacji. Pojechały do Samarkandy, następnie do Krasnowodzka, z którego statkiem dostały się Pahlevi w Persji (tam w szpitalu Maria Wielowieyska chorowała na szkarlatynę), a następnie do Teheranu. Zamieszkały w domu Akcji Katolickiej, a Maria Wielowieyska rozpoczęła edukację w polskiej szkole. W Teheranie spędziły kolejne trzy lata. Następnie Anna Wielowieyska z córkami wyjechały do Libanu (miejscowość Ghazir koło Bejrutu). Maria Wielowieyska kontynuowała tam naukę w polskiej szkole.
W 1948 roku rodzina miała wyjechać do Anglii do brata matki, ale wyjazd nie mógł dojść do skutku. Anna Wielowieyska, obawiając się powrotu do Polski, zdecydowała się na wyjazd do Argentyny. 14 września 1948 roku przypłynęły do Buenos Aires (z przesiadką w Genui). W Argentynie Maria Wielowieyska kontynuowała edukację. Ukończyła kurs medyczny, pracowała m.in. w sanatorium w Buenos Aires i jako opiekunka do dzieci. W 1962 roku Anna Wielowieyska kupiła działkę i wybudowała dom w Martin Coronado koło Buenos Aires. W 1970 roku Maria Wielowieyska wyszła za mąż za emigranta z Węgier. Ma jedną córkę.
