Kolekcja zawiera relację biograficzną Teresy Wielowieyskiej, w której opowiada o losach swojej rodziny podczas II wojny światowej - śmierci ojca w Katyniu, wywiezieniu wraz z matką i siostrą - Marią - do Związku Radzieckiego, pobycie w Teheranie (ówczesna Persja) i Libanie. Relacja dotyczy też wyjazdu do Argentyny, trudności adaptacyjnych i wizyty w Polsce w 1967 roku.
Data i miejsce urodzenia | fecha y lugar de nacimiento: 1937, Lwów (Polska)
Data przybycia do Argentyny | fecha de la llegada a la Argentina: 14.09.1948
Teresa Wielowieyska urodziła się w 1937 roku we Lwowie. Do roku 1939 wraz z rodzicami i starszą o rok siostrą Marią mieszkała w Drohiczówce koło Zaleszczyk, w domu zakupionym przez jej dziadka - Tadeusza Cieńskiego (polityka i posła do sejmu galicyjskiego, senatora II RP). Jej rodzicami byli Anna (z domu Cieńska, ur. 1907) oraz Kazimierz Wielowieyski, który w 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej i zginął w Katyniu. Rodzice byli agronomami.
Pod koniec 1939 roku Anna Wielowieyska z córkami wyjechała z Drohiczówki i zamieszkała we Lwowie (przy ul. Sykstuskiej) u swojej matki. 13 kwietnia 1940 roku wraz z córkami została deportowane do Kazachstanu. Trafiły do posiołka niedaleko miejscowości Ajaguz. Deportowane zostały również 3 siostry Anny Wielowieyskiej. 25 marca 1942 roku, w efekcie zmiany sytuacji politycznej po wybuchu wojny między III Rzeszą a ZSRR, Annie Wielowieyskiej z córkami udało się opuścić miejsce deportacji. Pojechały do Samarkandy, następnie do Krasnowodzka, z którego statkiem dostały się Pahlevi w Persji, a następnie do Teheranu. Tam spędziły trzy lata. Następnie Anna Wielowieyska z córkami wyjechały do Libanu (miejscowość Ghazir koło Bejrutu). W 1948 roku rodzina miała wyjechać do Anglii do brata matki, ale wyjazd nie mógł dojść do skutku. Anna Wielowieyska, obawiając się powrotu do Polski, zdecydowała się na wyjazd do Argentyny. 14 września 1948 roku przypłynęły do Buenos Aires (z przesiadką w Genui).
Teresa kontynuowała naukę w Argentynie. W wieku 30 lat odwiedziła Polskę.