Kolekcja zawiera relację biograficzną, w której Claudio Szymula opowiada m.in. o wojennych losach ojca Stefana Szymuli, okolicznościach poznania się rodziców i ich wyjazdu do Argentyny. Relacja dotyczy także życia codziennego w prowincji Misiones oraz edukacji Claudio Szymuli.
Data i miejsce urodzenia | fecha y lugar de nacimiento: 1947, Dicomano (Włochy)
Data przybycia do Argentyny | fecha de la llegada a la Argentina: 1948
Claudio Szymula urodził się w 1947 roku w Dicomano we Włoszech, w rodzinie Stefana i Sylvii Szymula. Ojciec Claudio Szymula – Stefan Szymula, urodził się 4 czerwca 1915 w Lublinie (w ówczesnym zaborze austriackim). Miał dwoje rodzeństwa. Po ukończeniu szkoły powszechnej, rozpoczął naukę w średniej szkole inżynieryjnej. Wybuch II wojny światowej zastał go w Buczaczu (dzisiejsza Ukraina), gdzie pracował jako technik drogowy.
Wkrótce został deportowany w głąb ZSRR, gdzie przez dwa lata pracował przymusowo przy wyrębie lasów. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski, wraz z armią gen. Władysława Andersa, przedostał się do Persji. Następnie trafił do Iraku, Palestyny i Egiptu. Jako żołnierz 2 Korpusu Polskiego uczestniczył w kampanii włoskiej – brał udział w bitwie pod Monte Cassino oraz w bitwie o Bolonię. Pod koniec 1944 roku stacjonował w miasteczku Dicomano (nieopodal Florencji), gdzie poznał swoją przyszłą żonę – Sylvię. Pobrali się 8 maja 1945 (w dniu zakończenia wojny). W 1947 roku urodził się ich pierwszy syn – Claudio.
W obawie przed represjami, których Stefan Szymula obawiał się ze strony Włoskiej Partii Komunistycznej, rodzina zdecydowała się wyemigrować do Argentyny. W 1948 roku dotarli do Buenos Aires. Stefan Szymula pracował początkowo w fabryce tekstyliów, by później, jako technik drogowy, znaleźć zatrudnienie w Krajowej Dyrekcji Dróg. W 1949 roku przeprowadzili się do prowincji Corrientes (północno-wschodnia część Argentyny), a w 1950 roku do prowincji Misiones, gdzie urodził się młodszy syn – Benicio. Stefan Szymula został szefem Komisji Badań i Projektów Dyrekcji Dróg Prowincji Misiones; równolegle, na zakupionej przez siebie ziemi, zajął się uprawą yerba mate.
W 1991 roku wraz z żoną przeprowadził się do Resistencia (stolicy prowincji Chaco). Po przejściu na emeryturę był bardzo aktywny społecznie: zaangażował się w życie polityczne prowincji, był przewodniczącym spółdzielni rolniczej, przez wiele lat pełnił również funkcję wiceprzewodniczącego Asociación Yerbatera Argentina. Za wojenne zasługi otrzymał łącznie osiem odznaczeń. Zmarł w 2002 roku. Claudio Szymula jest lekarzem. Mieszka w Resistencia.
Claudio Szymula. Nació en 1946 en Dicomano en Italia, en la familia de Stefan y Sylvia Szymula. Su padre, Stefan Szymula, nació el 4 de junio de 1915 en Lublin (entonces pertenecía a la parte anexionada por Austria). Tenía dos hermanos. Al acabar la escuela primaria, empezó a estudiar en la escuela secundaria de ingeniería. Cuando estalló la segunda guerra mundial él estaba en Buczacz (actualmente en Ucrania), donde trabajaba como técnico de tráfico.
Pronto fue deportado a las entrañas de la URSS, donde, durante dos años, fue sometido a un régimen de trabajo forzado en la deforestación. Tras el acuerdo Sikorski-Majski, llegó hasta Persia junto con el ejército del general Władysław Anders. Más tarde, se fue a Irak, Palestina y Egipto. Como soldado del 2o Cuerpo Polaco participó en la campaña italiana: luchó en la batalla de Monte Cassino y en la batalla de Bolonia. A finales de 1944 estaba en el pueblo de Dicomano (cerca de Florencia), donde conoció a su futura mujer, Sylvia. Se casaron el 8 de mayo de 1945 (el fin de la segunda guerra mundial). En 1947 nació su primer hijo, Claudio.
La familia decidió emigrar a Argentina por temor a la represión por parte del Partido Comunista Italiano. En 1948 llegaron a Buenos Aires. Stefan Szymula al principio trabajó en una fábrica de tejidos y luego, como técnico de tráfico, encontró empleo en la Dirección Nacional de Vialidad. En 1949 se trasladó a la provicia de Corrientes (noreste de Argentina), y en 1950 a la provincia de Misiones, donde nació su hijo menor, Benicio. Stefan Szymula fue nombrado director de la Subgerencia de Estudios y Proyectos en la provincia de Misiones. Al mismo tiempo, empezó a cultivar yerba mate en la tierra que había comprado.
En 1991 junto con su esposa se trasladó a Resistencia (la capital de la provincia del Chaco). Al jubilarse, estuvo involucardo en la vida social: se comprometió en la vida política de la provincia, fue director de una cooperativa agraria, durante muchos años ejerció el cargo de vicepresidente de la Asociación Yerbatera Argentina. Por méritos de guerra recibió en total ocho condecoraciones. Murió en 2002.