opis | descripción

Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 10 Dywizji Piechoty przy 28 Pułku Strzelców Kaniowskich w Łodzi, w którym brał udział Mieczysław Kruszewski. Nz. przemarsz żołnierzy. Mieczysław Kruszewski we wrześniu 1939 roku brał udział w obronie Warszawy. Po kapitulacji stolicy uciekał w kierunku Węgier i Rumunii, skąd chciał przedostać się do wojska polskiego we Francji. Został aresztowany w Samborze, skazany na 5 lat ciężkich robót i zesłany do łagru Kargopol, koło Archangielska. Po ogłoszeniu „amnestii” w sierpniu 1941 roku dotarł do Tockoje, gdzie wstąpił do 21 pułku piechoty, z którym został ewakuowany do Palestyny. Tam dostał przydział do 3 Batalionu 3 Dywizji Strzelców Karpackiej , z którym przebył cały szlak bojowy. Po zakończeniu wojny trafił do Wielkiej Brytanii, a w 1947 roku - do Argentyny. Założył tam firmę metalurgiczną Autotorn. Angażował się też w życie polskie życie społeczne, m.in. w 1969 roku na 15 lat został prezesem Polskiej Macierzy Szkolnej.

Curso de la División de Suboficiales de Reserva de la 10 División de Infantería junto al Regimiento 28 de Strzelcy Kaniowscy, en la que participó Mieczsaw Kruszewski. En la foto, un desfile de soldados. En septiembre de 1939 Mieczysław Kruszewski participó en la defensa de Varsovia ante la invasión alemana. Después de la caída de la capital, escapaba en dirección a Hungría y Rumania, desde donde intentaba unirse al Ejército Polaco en Francia. Pero fue arrestado en Sambor, condenado a 5 años de trabajos forzados y enviado al campamento Kargopol, cerca de Archangielsk. Una vez anunciada la "amnistía" en agosto de 1941 llegó a Tockoj, donde ingresó al regimiento 21 de infantería con el que fue evacuado a Palestyna. Allí fue asignado al 3 Batallón de la 3 División de los Tiradores de los Cárpatos, con quienes atravesó todo el trayecto de combate del Ejército Polaco. Terminada la guerra llegó a Gran Bretaña y en 1947 a Argentina. Fundó la empresa metalúrgica Autotorn. Se involucró en la vida social de la comunidad polaca, y en 1969 resultó electo como presidente de la Polskiej Macierzy Szkolnej, cargo que desempeñó por 15 años.