Hanna Fuglewicz (z domu Baranowska) urodziła się 16 lipca 1927 roku w Warszawie. Ojciec – Józef Baranowski był inżynierem miernikiem. Matka – Maria (z domu Kaczyńska) prowadziła dom. Ostatnie pięć lat przed wojną rodzina mieszkała przy ulicy Hożej 7 w Warszawie. Hanna Fuglewicz pod koniec lat 30. skończyła szkołę powszechną i zaczęła naukę w gimnazjum Janiny Popielewskiej i Janiny Roszkowskiej przy ulicy Bagatela.
Kontynuowała naukę w czasie okupacji niemieckiej (m.in. na tajnych kompletach). Jej ojciec został aresztowany przez Niemców w 1940 roku. Zmarł w 1941 roku w obozie koncentracyjnym Flossenbürg. Hanna Fuglewicz w czasie okupacji, w wieku 15 lat, złożyła przysięgę i wstąpiła do Armii Krajowej. W powstaniu warszawskim była łączniczką (pseudonim „Lalka”; oficjalna przynależność: Okręg Warszawski Armii Krajowej, I Obwód „Radwan”, podobwód „Sławbor”, odcinek wschodni „Bogumił”, batalion „Miłosz”, 3. kompania, I pluton „Kłosa”), przez cały okres powstania na terenie Śródmieścia Południowego (na południe od alei Jerozolimskich). Jeszcze przed ostatecznym zorganizowaniem batalionu „Miłosz” Hanna Fuglewicz brała udział w zajęciu przez powstańców Instytutu Głuchoniemych i gimnazjum im. Królowej Jadwigi. Później była na placówce przy ul. Książęcej (numery domów 7, 21, 23), między szpitalem św. Łazarza, Muzeum Narodowym, a gmachem YMCA. Na początku września powstańcy zdobyli gmach YMCA przy ul. Konopnickiej. Następnie Hanna Fuglewicz pełniła służbę na placówce w kamienicy w al. Ujazdowskich (tuż przy placu Trzech Krzyży). Po kapitulacji powstania warszawskiego trafiła, przez obóz w Ożarowie, do obozu jenieckiego Sandbostel, następnie do obozu jenieckiego w Oberlangen. Wyzwolenie obozu przez żołnierzy dywizji gen. Maczka miało miejsce 12 kwietnia 1945 r. Zaraz po wojnie wstąpiła do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, pracowała m.in. przy biurze dowództwa 3. Dywizji Strzelców Karpackich we Włoszech w San Benedetto del Tronto. Następnie przeniosła się do Londynu. Wyszła za mąż za Zygmunta Fuglewicza, oficera Wojska Polskiego. Ślub miał miejsce w Anglii. W Anglii odbyli kursy przysposabiające wojskowych do życia cywilnego. Mąż zapisał się na kurs złotniczy (w tym celu małżonkowie przenieśli się na pewien czas do Szkocji). Jego umiejętności zawodowe (jubilerskie) były później wysoko cenione. W czasie blokady Berlina i związaną z nią niepewną sytuacją międzynarodową małżonkowie podjęli decyzję (w oczekiwaniu na drugie dziecko) o emigracji do Argentyny. W 1955 roku Hannie Fuglewicz udało się sprowadzić do Argentyny swoją matkę. W dziesięciolecie powstania warszawskiego (1954 roku) współorganizowała spotkanie kombatantów akowców w Argentynie. Od lat 60. spotkania tego typu odbywały się regularne. Hanna Fuglewicz jest wdową.
